Genç bir Kırgız kadın olan Ayka, tek başına yaşadığı Rusya’da doğum yaptıktan sonra daha yaraları bile iyileşmeden doğumhanenin camından tırmanarak hastaneden kaçar. Bebeğini hastanenin sıcak odasında terk eden Ayka, Rusya’nın soğuk sokaklarında kanayan yaralarıyla iş bulmak için kapı kapı dolaşmak zorundadır. Teker teker kapılar suratına kapanan Ayka’nın yakasını bırakmayan sorunlarını çözmesi için çok az zamanı kalmıştır. Bu film her yıl Moskova’da bebeklerini hastanelerde bırakmak zorunda kalan Kırgız kadınlarının yaşamlarını anlatmaktadır.
Süre
100 dakika
İzlenme
8,861 izlenme
Türler
Kategori









Bu filme yüreğim dayanmadı. Ağır drama resmen. Ne hayatlar varmış. Hayata farklı yerlerden bakmayı ve de çokça şükretmenizi sağlıyor. En azından benim için öyle oldu.
Dram kelimesi az gelir o derece. Kadın olduğu için konu daha da ağır bir acı içeriyor. Moraliniz bozulabilir.
Taş yerinde ağırdır.. Kendi ülkende savaş yoksa, can mal ırz güvenliğin tehlikede değilse, daha iyi yaşamak uğruna 'hayalleri uğruna' başka ülkelerde bok temizlemeye razı gelmeyi anlamakta zorlanıyorum..! Bizim ülkemizde de mülteciler var, onlara da sorabilsek keşke neler yaşadıklarını acılarını zorluklarını dışlanmalarını vs. merhamet vicdan herkese lazım her koşulda lazım...
Muthis surekliyi bir oyku. Biran olsun gozlerini ayiramiyorsun. Hic bitmesin istedigin bir macera.
Biz küçük emrahın yaşam savaşı ve aile dramı ile büyüdük bu ne ki :)))
oldukca dokunaklı insanın içini burkan bir dram ve tabiki adaletsız dünyadan bir kesit kimi viskisıyle eğlencede kimi hayat mücadelesınde bitmeyen dertler çileler içinde epeyce üzüntü verıci bir fılm , izleyip dünyada herkesın insanca yaşaması için adaletli bir dünya için var olmalıyız yoksa ne vırüsler bıter, ne depremler , ne seller bitmez admin paylaşım için teşekkürler puanım ; 8 tavsiye filmlerde yer alır
Hayatimda yeterince dram ve hüzün var. Dram filmleri es geciyorum. Izlemedim. Paylasim icin tesekkürler.
Al bendende o kadar
çarasizliğin filimi acamasız insan oğlu
izlerken sıkıldım sonunu getırmeye calıstım son 30 dakıka kapadım
Acı ancak kendin çektiğinde anlaşılan bir duygu durumu.Bence önce kendimizde bunu değiştirmemiz şart.Kendimiz yaşamadıkça, bizim başımıza gelmedikten sonra diyip başkasının hayatını böyle film izler gibi izlemeye devam edip durmamamız gerekli.Neden diye sorgulamak yerine çevremizdeki tek bir kişinin bile acısına el uzatırsak yaşam o zaman iyileşir.Kendi ülkemize bakın,son zamanda yaşanılan durumda çoğu insan ihtiyacı olana destek olmak için nasıl da el uzatıyor...Bu tarz filmler insana, insanlığını unutma kendine gel, diyen mesajlarla dolu..Ekleyenin emeğine sağlık.